Mickey Yang, MMXXV
Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijlekerk
NL
Het kunstwerk MMXXV van Mickey Yang is een nieuwe overbuur en gesprekspartner van De wonderbare visvangst, een monumentaal schilderij van Pieter Paul Rubens in de Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijlekerk in Mechelen. Beide kunstwerken vierden hun restauratie, komst én inhuldiging op dezelfde dag. De titel MMXXV verwijst niet enkel naar de Romeinse cijfers voor het jaar van de realisatie — 2025 — maar ook naar haar ontstaansverhaal. In dialoog met het geschilderde mirakel van de visvangst, waarbij de gevangen vissen op wonderbaarlijke wijze in de netten vermenigvuldigen, onderzoekt Mickey Yang het hedendaagse kweekproces van één specifieke vissoort, de regenboogforel, en hoe haar hormonale manipulatie de voedselproductie beïnvloedt. Deze begeleidende tekst volgt de golven van het deinende kunstwerk, van bron naar monding, als een verbeelding van de Dijle, de rivier die naast de kerk stroomt.
De handen belichamen de verwonderde gebaren van de vissers in De wonderbare visvangst, een altaarstuk dat Peter Paul Rubens schilderde in opdracht van de invloedrijke visverkopersgilde van Mechelen, voor hun kapel in de Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijlekerk. Het is een van de weinige werken die Rubens in opdracht maakte — net zoals Mickey Yang haar kunstwerk speciaal voor deze plek creëerde. MMXXV werd ontwikkeld voor de rechterbeuk van de kerk, waar twee metalen beugels en een muurschildering met vissen nog steeds getuigen van de oorspronkelijke plaatsing van Rubens’ drieluik. Voor Yang verwijzen de handen ook naar de menselijke invloed op onmenselijke voedselproductie, waar efficiëntie en winst de overhand krijgen op morele overwegingen, zoals bij de kweek van de regenboogforel.
In de moderne viskweekindustrie wordt het voortplanten van regenboogforellen genetisch en hormonaal gemanipuleerd om de productie te optimaliseren. Vrouwelijke forellen zijn namelijk gewild vanwege hun snellere groei en rustigere aard, wat zorgt voor minder commotie in de kweekbassins. Om deze efficiëntie te benutten, worden genetisch vrouwelijke forellen testosteron gevoederd zodat ze zich fysiek mannelijk gaan ontwikkelen. Deze zogenaamde ‘valse mannetjes’ behouden wel hun twee X-chromosomen (XX - ♀), in plaats van één X- en één Y-chromosoom (XY - ♂), maar produceren toch zaadcellen waaruit uitsluitend vrouwelijke nakomelingen voortkomen. Om ervoor te zorgen dat de regenboogforel zich volledig richt op groei in plaats van voortplanting, worden de bevruchte eitjes bovendien blootgesteld aan warmte of druk. De jonge, vrouwelijke forellen ontwikkelen hierdoor geen ovarium en worden dus als onvruchtbare, triploïde vissen geboren, die op deze manier sneller groeien en beter te beheren zijn in kwekerijen. Deze methode roept vragen op over de ethische en ecologische gevolgen van hormonale manipulatie in de voedselindustrie.
In de lichtbak belichten de letters van de titel afwisselend het jaartal van de creatie en de biologische geslachtsbepaling van de XX- en XY-chromosomen. De M, X en V staan ook symbool voor genderidentificatie, waarbij de X een gender-divers antwoord biedt op de binariteit van man (M) en vrouw (V). De naam van de kerk verwijst naar het vrouwelijke gender en naar de wonderbare geboorte van Jezus. ‘Onze-Lieve-Vrouw’ is een eretitel voor Maria, die volgens de vertelling als maagd het kind ter wereld bracht, net zoals de regenboogforel zonder mannelijke inmenging. De kleurrijke glas-in-loodramen van de modernist Jan Lauwers werpen een regenboog op de glinsterende forellen en de glooiende golven van deze wonderbare draaikolk, waar vraagstukken over ecologie, gender, voortplanting, voedsel en liturgie samenvloeien.
MMXXV is gecureerd door Koi Persyn en ontwikkeld in samenwerking met Gijs Leijdekkers, K&S Decor, Helix en Kris Hubbaut
Coproductie van Kunsthal Mechelen en kunstorganisatie Jester
In samenwerking met de kerkfabriek van de Lieve-Vrouweparochie en de Stichting Vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen
Met de steun van Toerisme Vlaanderen, Stedelijk Museum Hof van Busleyden, het Mondriaan Fonds en Stroom Den Haag
Met dank aan Marc De Geyter, Guido Knops, Philippe Verbist, Kristof Volckaert, Tabitha von Krüger, Lianne Kamminga, Steven Op de Beeck, Yesim Bektas, Jessica Meuleman en Karel Op 't Eynde
Foto's Lavinia Wouters
Bio:
Mickey Yang maakt multimediale installaties waarin sculptuur, video en performance samenvloeien in zintuiglijke totaalervaringen. Haar installaties lijken tot leven te komen – de sculpturen bewegen, trillen en roteren, vaak synchroon met audiovisuele elementen. In haar artistieke praktijk onderzoekt Yang thema’s als beeldrepresentatie, verwondering, massacultuur en de fluïde grens tussen persoonlijke en collectieve herinnering. Ze laat zich inspireren door materiële cultuur en ambacht, en benadert deze met een nieuwsgierige en zorgvuldige houding. Haar werk wordt gekenmerkt door een subtiele ondertoon van humor en optimisme, die lichte momenten bieden binnen een gelaagde conceptuele context. Door gebruik te maken van strategieën uit de wereld van massamedia en reclame, daagt Yang onze gebruikelijke manieren van kijken uit. Zo nodigt ze de toeschouwer uit tot een open, verwonderde blik, waar herkenning en vervreemding hand in hand gaan.
Mickey Yang (°1988) is een Nederlandse kunstenaar, woonachtig in Den Haag. Ze behaalde in 2015 een BA in Fine Arts aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag en voltooide in 2021 een residentie aan de Jan van Eyck Academie. Haar werk werd onder meer getoond bij P/////AKT (Amsterdam, Nederland), Kunsthalle Osnabrück (Duitsland), Z33 (Hasselt, België), STUK (Leuven, België) en KM21 (Den Haag, Nederland).
Koi Persyn (°1996, BE) leeft en werkt als curator in Brussel. Hij cureerde voordien projecten met een focus op procesmatige en hybride praktijken die het sociaal weefsel van publieke en urbane ruimte onderzoeken. Persyn was artistiek directeur (2024-2025) van Jester. Hij was werkzaam in Komplot als curator en later co-directeur, en projectcoördinator van Cas-co.
Persyn heeft al ervaring met de publieke ruimte, als co-curator en initiatiefnemer van Publiek Park in Gent (2021), Antwerpen (2023) en Brussel (2025). Samen met Anna Laganovska cureerde hij Border Buda (2023-2024), een tentoonstelling met zowel tijdelijke als permanente kunstopdrachten in het grensgebied van Brussel, Vilvoorde en Machelen. Samen met Laila Melchior ontving hij de Lichen Curatorial Prize.
ENG:
The artwork MMXXV by Mickey Yang is a new neighbor and conversational partner to The Miraculous Draught of Fishes, a monumental painting by Peter Paul Rubens housed in the Church of Our Lady across the Dyle in Mechelen. Both artworks celebrated their restoration, arrival and inauguration on the same day. The title MMXXV refers not only to the Roman numerals for the year of its creation — 2025 — but also to the story behind its conception. In dialogue with the painted miracle of the fish catch, in which the fish multiply wondrously in the nets, Mickey Yang explores the contemporary breeding process of a specific fish species: the rainbow trout, and how its hormonal manipulation shapes food production. This accompanying text follows the waves of the undulating artwork, from source to mouth, as an evocation of the Dyle river, which flows alongside the church.
The hands in the installation echo the astonished gestures of the fishermen in The Miraculous Draught of Fishes, an altarpiece Rubens painted on commission from Mechelen’s powerful fishmongers’ guild for their chapel in the Church of Our Lady across the Dyle. It is one of the few works Rubens made on direct commission, just as Mickey Yang created her work specifically for this site. MMXXV was developed for the church’s right aisle, where two metal brackets and a wall painting of fish still mark the original placement of Rubens’ triptych. For Yang, the hands also represent human influence on inhuman food production, where efficiency and profit gain the upper hand over moral considerations, such as in the case of farmed rainbow trout.
In today’s aquaculture industry, the reproduction of rainbow trout is genetically and hormonally manipulated to maximise productivity. Female trout are preferred for their faster growth and calmer nature, which reduces stress in the tanks. To exploit this efficiency, genetically female trout are fed testosterone so that they develop physically male traits. These so-called ‘fake males’ retain their two X chromosomes (XX – ♀), instead of one X and one Y chromosome (XY - ♂), yet produce sperm that results only in female offspring. To ensure the rainbow trout focus solely on growth rather than reproduction, the fertilised eggs are also subjected to heat or pressure. As a result, the young female trout do not develop ovaries and are born as infertile triploid fish, allowing them to grow faster and be more manageable in hatcheries. This method raises important ethical and ecological questions about hormonal manipulation in food systems.
In the lightbox, the letters of the title alternately illuminate the year of creation and the biological markers of XX and XY chromosomes. The letters M, X, and V also stand for gender identification, with the X offering a gender-diverse response to the binary of male (M) and female (V). The name of the church refers to the feminine gender and to the miraculous birth of Jesus. ‘Our Lady’ is an honorary title for Mary, who, according to the story, gave birth as a virgin, just as the rainbow trout reproduces without male involvement. The colourful stained-glass windows by modernist Jan Lauwers cast a rainbow over the shimmering trout and rolling waves of this wondrous whirlpool, where questions of ecology, gender, reproduction, food, and liturgy confluence.
MMXXV is curated by Koi Persyn and developed in collaboration with Gijs Leijdekkers, K&S Decor, Helix and Kris Hubbaut.
Co-production by Kunsthal Mechelen and art organisation Jester.
In collaboration with the church council of the Lieve-Vrouweparochie and the Stichting Vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen.
With the support of Tourism Flanders, Stedelijk Museum Hof van Busleyden, the Mondriaan Fund and Stroom Den Haag.
With thanks to Marc De Geyter, Guido Knops, Philippe Verbist, Kristof Volckaert, Tabitha von Krüger, Lianne Kamminga, Steven Op de Beeck, Yesim Bektas, Jessica Meuleman and Karel Op 't Eynde.
Images: Lavinia Wouters
Bio:
Mickey Yang creates multimedia installations that blend sculpture, video, and performance into multisensory experiences. Her installations appear alive – the sculptures move, vibrate and rotate, often synchronously with audiovisual counterparts. Yang’s practice explores themes of image representation, astonishment, mass culture, and the fluid threshold between the personal and the collective memory. She draws inspiration from material culture and craftsmanship, infusing this research with curiosity and care. Humor and optimism subtly underscore her work, offering moments of levity within layered conceptual frameworks. Employing techniques reminiscent of mainstream media and commercial advertising, Yang challenges conditioned ways of seeing. In doing so, she invites the viewer into a state of open wonder – where the familiar and the uncanny coexist.
Mickey Yang (°1988) is a Dutch artist based in The Hague. She graduated with a BA in Fine Arts from the Royal Academy of Art, The Hague (2015), and completed a residency at the Jan van Eyck Academy (2021). Yang’s work has been exhibited at various institutions including P/////AKT (Amsterdam, The Netherlands), Kunsthalle Osnabrück (Germany), Z33 (Hasselt, Belgium), STUK (Leuven, Belgium), and KM21 (The Hague, The Netherlands), among others.
Koi Persyn (b. 1996, BE) is a curator based in Brussels. His curated projects focus on process-based and hybrid practices that investigate the social fabric of public and urban space. Persyn was the artistic director (2024-2025) of @jestergenk He was co-director and curator of @komplot_brussels and project coordinator of @cascoleuven
Persyn already has experience working in public space, as co-curator and initiator of @publiekpark in Ghent (2021), Antwerp (2023) and Brussels (2025). Together with @samulsu he curated @borderbuda (2023-2024) an exhibition with temporary and permanent art commissions in the border area of Brussels, Vilvoorde and Machelen. Together with @lailamelchior he was awarded the Lichen Curatorial Prize. 
