Tijdens de week van Internationale Vrouwendag stellen we je graag een aantal inspirerende vrouwen voor met een hart voor Mechelen en met een hart voor vooruitgang.
Tijdens de week van Internationale Vrouwendag stellen we je graag een aantal inspirerende vrouwen voor met een hart voor Mechelen en met een hart voor vooruitgang.
Het zijn vrouwen die in hun job of vrije tijd zelf andere vrouwen stimuleren, inspireren, motiveren, vooruit helpen,… We vertellen hun verhalen in de hoop anderen te inspireren. Vandaag stellen we Christina De Witte en Griet Proost aan jullie voor.
Christina De Witte / Chrostin / 21 jaar
Studente - activiste - positivo - creatieveling
Publiceert deze zomer een humoristisch zelfhulpboek voor meisjes
Christina is 21 jaar oud en is beter bekend als haar alterego Chrostin, de huiscartooniste van Flair. Zij won 2 jaar geleden de Flair Online Talent Award en vanaf daar nam haar carrière een snelle vlucht. Ze werd gecontacteerd door een Amerikaanse uitgever en deze zomer komt in New York haar eerste boek uit. Het is een humoristisch zelfhulpboek voor jonge meisjes. Hierin wil ze op humoristische wijze onderwerpen aankaarten waar ze zelf op jonge leeftijd moeite mee had, maar geen antwoorden op kreeg.
Waarom is Internationale Vrouwendag volgens jou nog steeds nodig?
Zolang niet elke vrouw in de wereld vrij is, zoals ik vrij ben, dan zijn we er nog niet.
Genderongelijkheid, loonkloof, glazen plafonds, vrouwenbesnijdenis, slavernij,… Deze dingen zijn nog steeds een realiteit. De vrouw moet niet grootser worden dan de man, maar zolang we niet op een volledig gelijkwaardig niveau staan moeten we strijd blijven voeren.
Waarin zit volgens jou de kracht van vrouwen?
Alle vrouwen zijn krachtig maar wanneer we voor elkaar opkomen en elkaar optillen naar een hoger niveau zijn de mogelijkheden eindeloos.
Welke boodschap heb jij voor jonge meisjes?
Zet jezelf op de eerste plaats. Gun het jezelf om dingen te ontdekken. Maar gun het jezelf ook om keihard op je gezicht te gaan en hieruit te leren. Laat je niet wegcijferen, doe mensen rekening met je houden!
Anderen benoemen jou als een Mechels rolmodel, is er iemand waar jij naar opkijkt of die jou inspireert?
Durf jezelf belangrijk vinden en durf van jezelf houden. Streef ernaar om je eigen rolmodel te zijn.
Maar Dalilla Hermans is voor mij ook een rolmodel. Zij inspireert me om op te komen voor minderheden en ervoor te strijden dat zij ook een stem krijgen.
In de Mechelse Nee is Nee-campagne spreken we ons uit tegen seksuele intimidatie. Hoe denk je dat wij dit probleem de wereld kunnen uithelpen?
Je moet beginnen bij de opvoeding. De volgende generatie zijn onze kinderen. Dus wij moeten er voor zorgen dat ze weten dat man en vrouw gelijk zijn, dat intimidatie en pesterijen niet oké zijn, dat iedereen recht heeft op gelijke kansen.
Voor onze huidige generatie moeten we werken aan sensibilisering. Iedereen. Iedereen moet weten dat dit niet kan. Voor sommigen gaat dit werken en gedragsverandering met zich mee brengen, maar voor sommigen niet. Daar moeten we dan ook tegen durven optreden. We moeten ook leren om assertiever en opener hierover te zijn. Ons verhaal durven vertellen en ook de daders durven wijzen op hun gedrag en je grenzen leren aangeven. Als daders beseffen dat ze een grens overschreden hebben en zich daarvoor kunnen excuseren, dan zetten we stappen in de juiste richting!
Griet Proost / 60 jaar
Griet Proost zet zich al vele jaren in voor de rechten van vrouwen en voor gezinnen waar geweld, misbruik en verwaarlozing voorkomen. Ze richtte mee Vluchthuis Mechelen op in ’78 en voert al jarenlang actie om aandacht te vragen voor vrouwen- en kindermishandeling. Ze is actief in de vrouwenbeweging, zet zich in voor De Keeting en engageert zich voor diverse projecten rond vrouwenrechten.
Waarom is Internationale Vrouwendag volgens jou nog steeds nodig?
We moeten kijken naar de positie van vrouwen in alle landen. We mogen dit niet vanuit onze westerse bril beoordelen, maar moeten solidaire ondersteuning bieden aangepast aan hun noden. Ook in België zijn er nog heel wat stappen te zetten. Het kan niet zijn dat in een huidige pensioenregeling vrouwen bestraft worden omdat ze voor hun kinderen gezorgd hebben gedurende hun leven. Dus het werk is nog niet gedaan.
Waarin zit volgens jou de kracht van vrouwen?
Dit is vaak een stille kracht. Vrouwen engageren zich voor hun gezin, voor hun familie of voor anderen,… maar combineren dit ook met een carrière. Hier treden ze soms minder op de voorgrond, maar leveren ze hetzelfde kwalitatieve werk zonder de erkenning hiervoor te krijgen. Hun empathisch vermogen en doorzettingsvermogen is haast onuitputtelijk.
Welke boodschap heb jij voor jonge meisjes?
Wees je bewust van de geschiedenis van vrouwenrechten. Weet welke strijd er al gevoerd is om te staan waar we vandaag staan. Neem de verworven rechten niet als vanzelfsprekend maar blijf je inzetten in je eigen omgeving maar ook op andere plaatsen in de wereld voor de gelijkheid van iedereen.
Anderen benoemen jou als een Mechels rolmodel, is er iemand waar jij naar opkijkt of die jou inspireert?
Ik ben geïnspireerd door een heel aantal vrouwen die solidariteit uitstralen en die zich inzetten voor vrouwenrechten. Vrouwen die in heel moeilijke omstandigheden toch blijven doorzetten. Ik kan alleen maar proberen even sterk te zijn als zij.
In de Mechelse Nee is Nee-campagne spreken we ons uit tegen seksuele intimidatie. Hoe denk je dat wij dit probleem de wereld kunnen uithelpen?
Aandacht vragen, sensibiliseren, het aanbieden van mogelijkheden of oplossingen van hoe je met zo een situaties kan omgaan. We moeten leren aan omstaanders om in te grijpen en daders aan te spreken op hun gedrag. Maar ook door begrip te tonen voor de slachtoffers zetten we stappen in de goede richting. Het is niet omdat je zelf niet aangedaan zou zijn door een bepaalde situatie, dat een ander dat niet kan zijn. Breng dus ook begrip op voor ieders persoonlijke ervaring.
Maar de boodschap van de stad is wel goed op dat vlak. Doe het niet, aanvaard het niet, reageer als je het ziet en meld het. We moeten preventief werken, sensibiliseren en ook bijvoorbeeld assertiviteitstraining aanbieden, maar we moeten ook actie ondernemen als het gebeurt.
