Afval langs de weg
In de eerste helft van de 13de eeuw werd het plein dat we vandaag kennen als de Veemarkt blijkbaar gebruikt als stortplaats. De vele grote afvalkuilen, met quasi zwarte vulling vanwege het organisch materiaal dat ze bevatten, laten zich enkel als dusdanig interpreteren. Omstreeks het midden van de 13de eeuw ging men over tot een tweede nivellering van het terrein, ditmaal vooral aan de lager gelegen westelijke zijde van het plein. Opvallend genoeg bestond het ophogingspakket deze keer niet uit zand, maar uit afval. Een dikke zwarte laag sluit de oudste sporen af.
Het plein lag op dat moment nog buiten de toenmalige stadskern. Pas in de tweede helft van de 13de eeuw werd het geïncorporeerd door de aanleg van de nieuwe stadsomwalling (1264-1268). Men maakte van de gelegenheid gebruik om ook het wegenstelsel te vernieuwen. De tracés werden zorgvuldig uitgezet en afgeboord met zandstenen paaltjes. De centrale as lag in het verlengde van de weg die - zoals blijkt uit het archeologisch onderzoek daar - dwars over de Grote Markt liep.
Centraal op het plein, waar de weg zich splitste, werden de resten gevonden van een cirkelvormige constructie met een diameter van ca. 4 meter. Waarschijnlijk betreft het een soort tolhuis of wachtpost. De binnenruimte was vierkant met wanden in zandsteen. De buitenzijde was bekleed met een parement in Doornikse kalksteen. Het gebouw heeft waarschijnlijk niet lang bestaan, al is de precieze datering nog onzeker. Opmerkelijk is dat in het parement een brok kalksteen met een inscriptie werd ingewerkt. De tekst is echter jammer genoeg zeer fragmentarisch. Mogelijk gaat het om een hergebruikte grenspaal.
Ga verder naar Laatmiddeleeuwse bebouwing? of ga terug naar de beginpagina.
