Hoe het allemaal begon
Oorspronkelijk moet het terrein licht golvend geweest zijn, te oordelen naar de bodemprofielen. Zeer onverwacht werd een quasi intacte podzolbodem aangetroffen. Dat is een natuurlijke zandbodem die over een periode van vele eeuwen ontstond door uitloging (migratie van minerale bestanddelen door infiltrerend regenwater). Dit bodemtype met zijn opvallende kleuren ontwikkelt zich voornamelijk onder heidebegroeiing. Dat een podzolbodem in stedelijke context wordt aangetroffen, is vrij uitzonderlijk. Anderzijds duiken bij archeologisch onderzoek in de Mechelse binnenstad de laatste jaren wel vaker van dergelijke bodems op, onder meer op de site Stompaertshoek en de Tinelsite. Aan de westelijke zijde van het plein, vlakbij de oude Melaan, werd geen podzolbodem aangetroffen, wellicht omdat het daar te nat was.
Het golvende terrein blijkt in de 12de eeuw genivelleerd met aangevoerd zand. In dit zand werden kleine stukjes roodbeschilderd aardewerk teruggevonden. Ook een beperkt aantal paalsporen dateert vermoedelijk uit de 12de eeuw. Mogelijk waren er oorspronkelijk meer, maar werden ze in de loop der eeuwen weggegraven. Een wirwar van karresporen, kriskras door het zand wijst op druk verkeer. Later werden deze verkeersstromen gekanaliseerd door de aanleg van een wegdek.
Ga verder naar Afval langs de weg of ga terug naar de beginpagina.
